
![]() |
,,PNRP’’ 34(1) za 2015 r.
Rośliny naczyniowe rezerwatu „Dąbrowa Krzymowska” STRESZCZENIE Rezerwat przyrody Dąbrowa Krzymowska jest jednym z najlepiej zachowanych acydofilnych lasów dębowych Calamagrostio-Quercetum w Polsce (Zaręba 1979, 1986; Pawlaczyk, Kujawa-Pawlaczyk 1999). Najstarsze dęby są około 380 lat. Flora naczyniowa rezerwatu zawiera 99 gatunków roślin naczyniowych. Większość z nich to taksony pospolite we florze Polski (Zając A., Zając M.2001). Jeden gatunek Veronica montana jest uznawany za zagrożony (,,V'') na Pomorzu Zachodnim (Żukowski, Jackowiak 1995). Obce składniki flory reprezentowane są przez 4 gatunki drzew (Aesculus hippocastanum, Pseudotsuga menziesii, Padus serotina, Robinia pseudoacaccia), 1 krzew (Ribes uva-crispa) oraz 1 gatunek zielny (Solanum nigrum).
STRESZCZENIE Celem badań była wstępna ocena składu i bogactwa gatunkowego chrząszczy z rodziny biedronkowatych (Coccinellidae) występujących na obszarze Wigierskiego Parku Narodowego. Ogółem na objętym badaniami terenie stwierdziliśmy występowanie 38 gatunków, co stanowi około 51% krajowej fauny Coccinellidae. Zarejestrowane przez nas ciekawsze i rzadziej w Polsce spotykane biedronki należały przede wszystkim do gatunków związanych ze środowiskami wilgotnymi (Nephus redtenbacheri, Calvia quindecimguttata, Ceratomegilla notata, Hippodamia septemmaculata, Sospita vigintiguttata), ale odłowiliśmy również rzadkie gatunki kserotermofilne (Scymnus femoralis, S. schmidti) oraz związane z borami świerkowymi (Scymnus abietis). Przeprowadzone badania nie wykazały obecności w Wigierskim PN kilku dość pospolitych w całym kraju gatunków biedronek, które zapewne również i tu występują. Dalsze badania na tym wyjątkowym pod względem przyrodniczym obszarze powinny doprowadzić do ich odnalezienia, jak również do odnalezienia szeregu innych, rzadszych gatunków Coccinellidae.
STRESZCZENIE
Na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i obszarów bezpośrednio
przyległych prowadzono wieloletnie badania muchówek z rodziny
bzygowatych (Syrphidae) - głównie w latach 1995-2000, 2003-2004,
2009-2014. Celem badań było stworzenie możliwie kompletnej listy
gatunków Syrphidae występujących współcześnie na tym terenie
oraz ich porównanie z fauną bzygowatych innych rejonów Polski.
NOTATKI FLORYSTYCZNE, FAUNISTYCZNE I MYKOBIOTYCZNE
Zespół Nitelletum capillaris Corillion 1957 (Charetea fragilis Fukarek 1961 STRESZCZENIE W kwietniu 2014 roku zespół krynicznika włosowatego Nitelletum capillaris został stwierdzony w dolinie Narwi koło wsi Zajki, w otulinie Biebrzańskiego Parku Narodowego. Zbiorowisko udokumentowano z niewielkiego zbiornika wodnego, najprawdopodobniej pozostałości starorzecza z wodą umiarkowanie kwaśną (pH: 5,69) i ubogą zarówno w sole mineralne (EC: 41,3μS/cm), jak i substancje pokarmowe (Pog : 0,058 mg/l). Oprócz masowo występującej Nitella capillaris odnotowano okrężnicę bagienną Hottonia palustris, włosienicznika wodnego Batrachium aquatile, rzepichę ziemnowodną Rorippa amphibia, jeżogłówkę gałęzistą Sparganium erectum, turzycę pęcherzykowatą Carex vesicaria i rzęśl Callitriche sp. Zespół Nitelletum capillaris nie był dotąd udokumentowany fitosocjologicznie i opublikowany z Polski, a dotychczasowe doniesienia opierały się na nielicznych, niepublikowanych materiałach z Wielkopolski. Zarówno opisywane zbiorowisko, jak i budujący go gatunek, należą do jednych z najrzadszych i szczególnie zagrożonych elementów szaty roślinnej Polski. Odnalezione stanowisko Nitelletum capillaris nie wydaje się zagrożone. Wskazane jest prowadzenie poszukiwań fitocenoz gatunku we wciąż licznych płytkich, okresowych oczkach wodnych i zalewiskach terasy zalewowej w obrębie Kotliny Biebrzy.
Streszczenie Starodub łakowy Ostericum palustre jest gatunkiem zagrożonym, podlegającym ochronie w Polsce (Zarzycki, Szeląg 2006; Czarna i in. 2014; Rozporządzenie ... 2014). W ostatnich latach odnaleziono kilka nowych populacji w okolicach Torunia, wsi Grabie w okolicach Służewa, koło autostrady A1 w okolicach Kopanina na wschód od Torunia, nad rzeką Drwęcą między Golubiem-Dobrzyniem, a Brodnicą oraz w Zabłociu koło Czernikowa. Liczebność populacji waha się od kilkunastu do ponad 1000 osobników. Wszystkie nowe stanowiska znajdują się poza obszarami chronionymi. Ich przetrwanie uzależnione jest głównie od koszenia łąk oraz zachowania stosunków wodnych. Gatunek ten jest prawdopodobnie liczniejszy w Polsce niż do niedawna uważano. |