ALE LIPY! CZ. III (str. 2)
Wojciech Adamowski
U podstawy starych lip wyrasta czasem nawet kilkaset ma³ych odro¶li. Co wiêcej, niektóre z rozwijaj±cych siê pêdów wyrastaj± ponad powierzchniê gleby nawet 5 metrów od macierzystego drzewa! M³ode lipy, przyci¶niête do ziemi przez padaj±ce drzewa, ³atwo zakorzeniaj± siê i wypuszczaj± nowe, pionowo rosn±ce pêdy.

JAK TO ROBI¡ DRZEWA? (str. 5)
Wojciech Adamowski
Rozmna¿anie siê to jedna z podstawowych w³a¶ciwo¶ci wszystkich ¿ywych istot. Jak jednak znale¼æ partnera, jak przekazaæ swój materia³ genetyczny, kiedy jest siê wro¶niêtym korzeniami w glebê drzewem? Tworem s³u¿±cym temu celowi jest kwiat.

CZASZNIK MODROZIELONY (str. 8)
Stanis³aw Cie¶liñski, Anna £ubek
W¶ród organizmów zasiedlaj±cych martwe drewno bogato reprezentowane s± porosty. Jednym z przedstawicieli tej grupy ekologicznej porostów, ¶ci¶le zwi±zanym z martwym drewnem, jest czasznik modrozielony Icmadophila ericetorum. Jest to jedyny gatunek z rodzaju czasznik Icmadophila wystêpuj±cy w Polsce. Na ¶wiecie znanych jest oko³o 6 gatunków.

BOCIAN CZARNYNIE JEST ZUPE£NIE CZARNY
BOCIAN BIA£Y NIE JEST CA£KIEM BIA£Y CZ. I (str. 10)
Tomasz Cofta
Bocian czarny nie jest towarzyski, nie skupia siê w du¿e stada jak bocian bia³y. To ptak le¶ny. Zak³ada gniazdo w g³êbi starego drzewostanu, pokarmu szuka pod os³on± drzew oraz na rzadko odwiedzanych przez ludzi polanach i ³±kach.

WK£AD POLSKICH LEKARZY WETERYNARII W POZNANIE
I OCHRONÊ GATUNKU ¯UBR BISON BONASUS (L.) CZ. I
(str. 13)
Ma³gorzata Krasiñska
Nie sposób omówiæ wszystkich osi±gniêæ polskich lekarzy weterynarii w zakresie ochrony zdrowia ¿ubrów w Polsce ani wymieniæ nazwisk wszystkich osób, które siê nimi opiekowa³y. Wszyscy lekarze weterynarii sprawuj±cy opiekê nad zdrowiem ¿ubrów na ró¿nych etapach restytucji – zarówno praktycy jak i naukowcy, przyczynili siê swoj± rzeteln± prac± i wielkim zaanga¿owaniem do w³a¶ciwej ochrony ¿ubra i pomy¶lnych rezultatów restytucji gatunku. Jednocze¶nie publikuj±c prace naukowe i prezentuj±c wyniki swoich badañ na konferencjach naukowych w kraju i za granic± upowszechniali wiedzê o tym gatunku i przyczyniali siê do zrozumienia potrzeby jego ochrony.

FRANCUSKI PIONIER BADAÑ PRAHISTORYCZNYCH
W BIA£OWIE¯Y (str. 16)
Piotr Daszkiewicz, Tomasz Samojlik
Spotkanie z ¿ubrami opisane zosta³o bardzo krótko: „Niekiedy [w drodze z Rosji przez Litwê do Polski] zag³êbiali¶my siê w las […]. Podczas jednej z takich wycieczek mój przewodnik pokaza³ mi ¿ubry. Polowania na nie s± zabronione pod bardzo surowymi karami, zwierzêta te s± w rezultacie tego ma³o p³ochliwe. Ju¿ teraz wêdruj± do Polski i je¶li nadal cieszyæ siê bêd± podobn± nietykalno¶ci±, to w koñcu zasiedl± lasy rosyjskie i austriackie i pojawi± siê w Galii”.