LIŚĆ LIŚCIOWI NIERÓWNY CZ. II (str. 2)
Wojciech Adamowski
Z roślin spotykanych w Puszczy liście o największej powierzchni ma roślina zielna, lepiężnik różowy. Największe stanowisko tej rośliny można obejrzeć niedaleko Domu Marszałkowskiego, przy drodze do oczyszczalni. Niewiele ustępują im liście łopianów. Bardzo długie (do 1 metra) bywają liście hodowanego do niedawna w pobliżu cerkwi w Hajnówce bożodrzewu.

KORNIK DRUKARZ CZ. II (str. 5)
Jerzy M. Gutowski
W warunkach Puszczy Białowieskiej kornik drukarz nie stanowi zagrożenia dla świerka jako gatunku, gdyż jest czynnikiem wtórnym i przyspiesza jedynie zamieranie drzew osłabionych lub uszkodzonych przez inne czynniki. Świerk dobrze się odnawia naturalnie na odpowiednich siedliskach, a ustępuje jedynie na siedliskach żyźniejszych, gdzie w większej ilości pojawił się na przełomie XIX i XX w. wskutek przegęszczenia zwierzyny.

BOCIAN CZARNY NIE JEST ZUPEŁNIE CZARNY
BOCIAN BIAŁY NIE JEST CAŁKIEM BIAŁY CZ. III (str. 8)
Tomasz Cofta
Wiadomo, że nasze bociany w drodze na zimowiska przelatują nad Turcją, Syrią, Libanem i Izraelem. Czemu nie skracają sobie drogi lecąc nad Morzem Śródziemnym wprost nad Nil? Przecież nawet małe ptaszki, muchołówki i pokrzewki nie oblatują morza dookoła, a przelatują nad nim w kilka lub kilkanaście godzin.

WOLNE POPULACJE ŻUBRÓW NA BIAŁORUSI (str. 11)
Zbigniew A. Krasiński
Na terenie Białorusi istnieje 7 wolno żyjących populacji żubrów. Rozmieszczone są one dosyć równomiernie na obszarze całego kraju. Należy podkreślić, że na Białorusi występują wyłącznie żubry nizinne. Według stanu na koniec 2008 roku na wolności bytowały w tym kraju 864 osobniki łącznie. Największa i najstarsza wolna populacja zamieszkuje wschodnią część Puszczy Białowieskiej. Liczebność jej w końcu grudnia 2008 roku wynosiła 364 osobniki.

KUZYN Z AMERYKI (str. 13)
Zbigniew A. Krasiński
Bizon jest symbolem kontynentu północnoamerykańskiego. Szacuje się, że przed odkryciem Ameryki liczebność tych zwierząt wynosiła około 50 milionów. Bizony były więc najliczniejszym gatunkiem dzikich ssaków na Ziemi. Było to kultowe zwierzę Indian. Bezprzykładna eksterminacja bizonów doprowadziła ten gatunek do krawędzi zagłady.

LEKARZ BIAŁOWIESKICH ŻUBRÓW (str. 16)
Małgorzata Krasińska
„Już w pierwszych dniach pobytu w Białowieży zorientowałam się, że będę miała ciężki orzech do zgryzienia. To co piszę, niech się nie wydaje Czytelnikom hymnem na własną cześć, piszę to jedynie, aby zilustrować, jak wiele spraw w zwierzyńcu było zupełnie złych, trudnych do usunięcia, bo koteria miejscowa trzymała się razem, uważając żubry za teren zdobywania łaski dostojników, zaś straż leśna za swój dodatkowy dochód. Wszechwładnym panem zwierzyńca był Harczun, tzw. łowczy, smutna pozostałość rosyjska. Uważał on w ogóle ludzi wykształconych, a cóż dopiero kobietę za idiotów, rządził tak jakby zwierzyniec żubrzy był jego oborą i to źle postawioną.”