¯ubry nizinne najd³u¿ej przetrwa³y w Puszczy Bia³owieskiej. Przed I wojn± ¶wiatow± by³o w Puszczy ponad 700 ¿ubrów.
Z po¿ogi wojennej nie usz³a z ¿yciem ani jedna sztuka. Ostatni ¿ubr w Puszczy zgin±³ w 1919 roku. ¯ubry tego podgatunku przetrwa³y jednak w niewielkiej liczbie w ogrodach zoologicznych i zwierzyñcach w kilku krajach europejskich. W celu zespolenia wysi³ków nad uratowaniem ocala³ej garstki ¿ubrów utworzono w 1923 roku Miêdzynarodowe Towarzystwo Ochrony ¿ubra. Pierwszym zadaniem Towarzystwa by³a ewidencja wszystkich ¿ubrów czystej krwi. Na koniec 1924 roku naliczono zaledwie 54 ¿ubry na ca³ym ¶wiecie, z czego tylko niewielka czê¶æ zwierz±t przedstawia³a warto¶æ hodowlan±. Pierwszy rejestr ¿ubrów sporz±dzony w postaci Ksiêgi Rodowodowej ¿ubra ukaza³ siê w 1932 roku w Niemczech. Wydawnictwo to istnieje do dnia dzisiejszego, a poszczególne zeszyty, pocz±wszy od 1947 roku, ukazuj± siê w Polsce. ¯ubry z hodowli zamkniêtej, o znanym pochodzeniu, otrzymuj± imiona i numery rodowodowe. Natomiast w stosunku do wolnych stad prowadzi siê tylko ewidencjê ilo¶ciow±.