Środowisko: duże i małe kompleksy lasów mieszanych

Występowanie: powszechny w Polsce i Europie

Pokarm: wszystkożerny (często żeruje na polach uprawnych)

Okrywa włosowa: szarobrunatna, zimą jaśniejsza, u młodych do 4 miesiąca życia w podłużne paski

Ciężar ciała: samce (odyńce) do 250 kg, samice (lochy) do 150 kg

Okres godowy: huczka, listopad - styczeń

Długość ciąży: 4 miesiące

Porody: luty -kwiecień, 2 -10 prosią

Liczebność: w polskiej części Puszczy Białowieskiej około 1200 szt.

Żyje w stadach zwanych watahami

Przodek świni domowej, z którą daje płodne potomstwo

Liczebność dzików w Puszczy Białowieskiej podlega dużym wahaniom. Mroźne i śnieżne zimy powodują wzrost śmiertelności, szczególnie młodych osobników. Jeszcze groźniejsze bywają nagłe zmiany pogody. Jeśli, na przykład, po odwilży nastanie mróz, tworzy się pokrywa lodowa uniemożliwiająca dzikom rycie ściółki i dostanie się do i tak skąpego w okresie zimowym pokarmu. Po łagodnych zimach z urodzajem żołędzi następuje eksplozja demograficzna. Dziki wyróżniają się dużą inteligencją i są bardzo czujne. Kły wystające po obu stronach ryja stanowią groźny oręż, którym dziki potrafią się skutecznie bronić nawet przed wilkami.