Środowisko: duże i małe lasy oraz pola

Występowanie: Europa i Azja

Cechy budowy: u samców od wiosny wyrasta poroże zrzucane co roku w październiku - listopadzie, samice nie mają poroża

Okrywa włosowa: ruda, jaśniejsza zimą

Ciężar ciała: 16 - 20 kg

Okres godowy: przełom lipca i sierpnia

Długość ciąży: 9,5 miesiąca

Porody: maj - czerwiec, 1 - 2 koźlęta, rzadko 3

Długość życia: do 10 lat

Liczebność: w polskiej części Puszczy Białowieskiej ok. 1000 szt.

U sarny zwraca uwagę harmonijna sylwetka i niezwykła gracja w ruchach. Uroku dodają jej jeszcze duże wyraziste oczy. Dorosłe samce, zwane rogaczami lub kozłami, zajmują określone rewiry, w których nie tolerują obecności innych rogaczy. Wysoko osadzone na głowie poroże zaczyna wyrastać w styczniu, a w maju jest już w pełni wykształcone. Rogacze noszą poroże wyjątkowo długo: 6 - 7 miesięcy. Służy im ono do obrony swoich rewirów na długo przed okresem godowym. Okres godowy przypada na lipiec i pierwszą połowę sierpnia. Drugą osobliwością jest wyjątkowo długi, bo trwający aż 9,5 miesiąca, okres ciąży. Zahamowanie rozwoju płodu następuje na 5 miesięcy; tak zwany okres ciąży utajonej powoduje, iż cielęta rodzą się w optymalnym terminie - na wiosnę. W tym okresie, w przypadku zagrożenia, matka zostawia koźlęta, by wrócić po nie po ustąpieniu zagrożenia. Ludzie nie wiedząc o tym często zabierają do domu rzekome sieroty. Sarna łatwo się oswaja wybierając jedną osobę na matkę zastępczą. Kozły żyjące w niewoli, gdy w drugim roku życia wyrasta im poroże, mogą stać się niebezpieczne nawet dla opiekunów.