Podczas podsumowania projektu prowadzący spotkanie Onno de Bruijn omówił zadania poszczególnych grup eksperckich w dziedzinach: hydrologii, leśnictwa, turystyki i sieci ekologicznej, jak również przedstawił wyniki ich pracy.

W dziedzinie hydrologii szczególną uwagę zwrócono na problemy związane z ustabilizowaniem warunków wodnych na rozległych obszarach bagiennych bagien: Dziki Nikor i Dzikoje, leżących po białoruskiej stronie. Po polskiej stronie Puszczy wdrażany jest projekt małej retencji wód, realizowany na terenie puszczańskich nadleśnictw. Eksperci zajmujący się leśnictwem i zagadnieniami leśnymi na terenach chronionych objętych ochroną czynną wskazali na konieczność przeprowadzenia badań nt. sukcesji naturalnej, zachodzącej na terenach po naturalnych katastrofach. Zwrócili również uwagę na konieczność używania do odnowienia lasu wyłącznie rodzimych gatunków drzew i krzewów. W dziedzinie turystyki pilną potrzebą jest stworzenie po białoruskiej stronie centrum informacyjnego w północnej części Puszczy. Eksperci opracowali również koncepcję tworzenia miejsc obserwacji dzikich zwierząt na terenach przylegających do Puszczy. Jednym z ważniejszych zadań związanych z tworzeniem sieci ekologicznej w Puszczy Białowieskiej jest umożliwienie migracji dużych ssaków (w szczególności żubra) przez granicę państwową, obecnie rozdzieloną wysokim płotem granicznym, zlokalizowanym po stronie białoruskiej. Podczas dyskusji zaproponowano powołanie grupy koordynującej, skupiającej przedstawicieli różnych środowisk (naukowców, samorządowców, organizacje pozarządowe, Lasy Państwowe), która wytypuje zadania o pierwszorzędnym znaczeniu, możliwe jednocześnie do zrealizowania w niedalekiej przyszłości.

                                                                                                      Mateusz Szymura