Trasa w Białowieskim Parku Narodowym:
W piękne słoneczne popołudnie zebraliśmy się na parkingu
przy Osadzie Zamosze, gdzie przywitał nas gospodarz terenu - nadleśniczy O.O.
Rezerwat - Andrzej Karczewski. Po krótkim wstępie ruszyliśmy zielonym szlakiem
na obserwacje sów. Na drodze napotkaliśmy ślady bytowania wilków - odchody i
drapania. Przewodnikiem tegorocznej Nocy Sów był pracownik Parku podleśniczy
Radosław Matejek wspierany przez innych pracowników BPN. W trakcie wyjścia
dowiedzieliśmy się wielu ciekawych faktów z życia sów. Tuż przed zachodem
słońca wypatrywaliśmy i nasłuchiwaliśmy sóweczki, tym razem niestety jej nie
było, ale widzieliśmy jej zdjęcia z tego miejsca, a na drogę na pocieszenie
wyszły nam jelenie. W drodze powrotnej, gdy zrobiło się ciemno pięknie odzywały
się dwa puszczyki. Wyprawę w północnej części Parku zakończyliśmy wspólnym
ogniskiem, przy którym jeszcze długo opowiadaliśmy swoje wrażenia ze spotkań z
tymi tajemniczymi ptakami.
Link do audycji radiowej z tegorocznej Nocy Sów, naszego
Uczestnika Adama Janczewskiego: https://www.radio.bialystok.pl/wiadomosci/index/id/211679
Trasa przez Puszczę na zachód od Hajnówki:
Razem z Pawłem Białomyzym, ornitologiem z Towarzystwa
Przyrodniczego Dubelt, przeszliśmy przez fragment Puszczy znajdujący się na
zachód od Hajnówki. Początkowo, jeszcze przed porą aktywności sów,
opowiedzieliśmy o gatunkach sów występujących w Polsce, o ich przystosowaniach
do nocnego trybu życia. Tuż po zachodzie słońca stanęliśmy w rewirze sóweczki,
próbując ją usłyszeć. Pomimo dobrej pory i długiego nasłuchiwania, a później
delikatnego gwizdania, nie udało się zmobilizować samca sóweczki do aktywności
głosowej czy pokazania się. Znaleźliśmy natomiast miejsce z piórami dzięcioła
oraz modraszki -ofiarami sóweczki. Następnie przeszliśmy torami kolejki
wąskotorowej w rewir puszczyka - który też jednak nie chciał w żaden sposób
potwierdzić swojej obecności. Ornitolog jednak wyjaśnił nam, że sowy są
„kapryśnymi" gatunkami i często trzeba długo wyczekiwać, poświęcić wiele
zmierzchów, nocy i poranków, żeby je wykryć. Pomimo zimnego wieczoru, mogliśmy
odczuć ptasią wiosnę: obserwowaliśmy zięby, odzywał się kos, przeleciały nad
naszymi głowami słonka i gęsi białoczelne.
Dziękujemy uczestnikom za obecność, ptasie i przyrodnicze
rozmowy i dobry nastrój podczas spaceru.
