|
Pan Tomasz Niechoda z Lublina, nauczyciel i miłośnik puszczańskich drzew, od kilku już lat penetruje Puszczę Białowieską w poszukiwaniu starych okazów różnych gatunków. Najpiękniejszym i najpotężniejszym drzewom nadaje imiona.
W styczniu 2011 roku p. Tomasz postanowił odszukać na terenie obszaru ochrony ścisłej BPN dąb, o którym sporo słyszał od parkowych strażników. Dąb ten rośnie przy ścieżce prowadzącej do uroczyska Łagiery. Urzekł on lubelskiego przyrodnika od razu. Jest to okaz wyjątkowy. Ma piękną kolumnę, strzelającą wysoko w górę i ładną, nad wyraz symetryczną koronę. Liczy co najmniej 400 lat. Jak na swój wiek jest w dobrej kondycji. Ani jeden z głównych konarów nie jest uschnięty. Na pniu nie ma żadnych ubytków kory.
Pan Tomasz po pewnym czasie uświadomił sobie, że jest to okaz, który przed ponad 80 laty sfotografował i opisał prof. Jan Jerzy Karpiński, wieloletni dyrektor Białowieskiego Parku Narodowego i wybitny badacz puszczańskiej przyrody. Zdjęcie tego dębu Profesor zamieścił w swojej książce pt. „Puszcza Białowieska i Park Narodowy w Białowieży" (Warszawa 1930). Podpis pod zdjęciem informuje, że oglądamy „350-letni dąb o obwodzie 460 cm (pierśnicy) i wysokości 37 metrów z 370. oddziału Parku Narodowego".
Tomasz Niechoda zmierzył precyzyjnie drzewo. Okazało się, że dąb ma ponad 40 m wysokości, a obwód jego pnia wynosi 580 cm, czyli z dębem „Maćkiem" zajmuje ex aequo pierwsze miejsce w Puszczy. Dębów o podobnych rozmiarach i pokroju zachowało się w Puszczy zaledwie kilka i wszystkie one rosną w obszarze ochrony ścisłej BPN.
Lubelski przyrodnik, mając na uwadze związki tego drzewa z osobą prof. Jana Jerzego Karpińskiego, postanowił mu nadać imię „Dąb Profesora Karpińskiego". Symboliczny chrzest miał miejsce 15 stycznia 2011 roku.
Piotr Bajko
|
|
WIĘCEJ O PROFESORZE KARPIŃSKIM