6 marca 2012 r. odbyło się szkolenie dla pracowników Białowieskiego Parku Narodowego oraz Białowieskiej Akademii Bioróżnorodności na temat roli, ilości i klasyfikacji martwego drewna w lesie.

Obręb Ochronny Orłówka BPN od kilkudziesięciu lat jest objęty ochroną ścisłą. To sprawiło, że te fragmenty lasu zachowały charakter naturalny, a jedną z cech takiego lasu jest obecność drzew we wszystkich stadiach rozwoju, w tym martwego rozkładającego się drewna. Nie przypadkowo więc dr Karol Zub z Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży przeprowadził szkolenie w tym niezwykle cennym przyrodniczo miejscu. Uczestnicy edukacyjnej wycieczki mieli okazję nauczyć się rozpoznawania grzybów rozkładających drewno, np. związanego z gatunkami drzew iglastych pniarka różowego, czy reliktów lasu pierwotnego – główki korowej i boczniaczka pomarańczowożółtego. Obserwowali również ślady obecności zwierząt saproksylicznych (związanych z martwym drewnem), np. chodniki drążone przez larwy drwalnika, jesionowca, żerdziankę czy próchnowisko, w którym bytowała niezwykła rzadkość entomologiczna – pachnica dębowa.    

Wiedza i świadomość naszego społeczeństwa odnośnie wielkiej roli, jaką  odgrywa martwe drewno w ekosystemie lasu jest wciąż niewystarczająca. Stąd konieczne jest, aby pracownicy parków narodowych, krajobrazowych, innych obszarów chronionych, także ośrodków prowadzących edukację przyrodniczą, zdobywali coraz większą wiedzę w tym zakresie, a następnie umiejętnie ją propagowali – wśród turystów, nauczycieli, dzieci. Tylko wtedy jest szansa na zachowanie tak cennego elementu przyrody, bez którego o wiele uboższe i niepełne są ekosystemy leśne.  

H. Schmidt